مجله روز

خودکنترلی

خودکنترلی مفهوم خود‏کنترلی که در سال 1974 توسط اشنایدر[1] گسترش یافت، به این معنی است که یک شخص در موقعیت خود چه قدر انعطاف‌پذیر یا چه قدر پایدار است (کاشال و کوانتس[2] ، 2006). خود‏کنترلی عبارت است از تعارض درون فردی[3] بین عقل و هوس، بین شناخت و انگیزه، و بین برنامه‌ریزی درونی و عمل‌کننده‌ی درونی؛ در همه‏ی این زوج‌ها غلبه‏ی عنصر اول بر دوم به معنای خود‏کنترلی بالاست (راچلین[4] ، 1995). بارکلی[5] خود‏کنترلی را این‌گونه تعریف می‏‏‏کند: "خود‏کنترلی هر پاسخ یا زنجیره‏ای‏ از پاسخ‌ها به‌وسیله‌ی فرد است که می‏‏‏خواهد احتمال پاسخ بعدی به رویداد را تغییر دهد و در این فرایند به گونه‏ای‏ عمل می‏‏‏کند تا احتمال پیامد بعدی مرتبط با آن را تغییر دهد" (بارکلی،1997). لوگ[6] (1995) خود‏کنترلی را این‌گونه تعریف می‏‏‏کند: "پرداختن به رفتارهایی که پاسخ درنگیده، ولی بیشتر به دنبال دارد". بخش قابل‌توجهی از آسیب‌شناسی روانی کودکان و بزرگسالان به نار ...